Msze Św. i nabożeństwa
w niedziele i święta:
7:45 (kaplica), 9:00, 10:30, 12:00
w dni powszednie:
7:00, 7:30 (maj, czerwiec, październik 18:00)
Nabożeństwa:
Roraty
pn - pt 7:00
Droga Krzyżowa
piątek 18:00
Spowiedź Św.
przez cały tydzień:
15 min przed Mszą Św.
Chrzest Św.
Wymagane dokumenty:
- akt urodzenia dziecka (odpis z Urzędu Stanu Cywilnego)
- wyciąg z aktu ślubu kościelnego rodziców
- dane o rodzicach chrzestnych (imiona, nazwiska, wiek, wyznanie, zawód, adres zamieszkania)
- zaświadczenia z parafii zamieszkania chrzestnych o praktykowaniu wiary
I Komunia Św.
Wymagane dokumenty:
- metryka chrztu dziecka
- jeśli dziecko nie należy do naszej parafii należy przedstawić zgodę własnego proboszcza na przystąpienie do I Komunii Świętej
Bierzmowanie
Sakrament bierzmowania
Bierzmowanie - obok chrztu i Eucharystii - jest jednym z trzech sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Dopełnia ono to, co w człowieku zostało złożone przez łaskę chrztu, jednoczy z kościołem oraz uzdalnia do mężnego wyznawania wiary i bronienia jej. Sakrament bierzmowania poprzez wylanie łaski Ducha Świętego rozwija wiarę i chrześcijańską tożsamość człowieka. Ze swej natury jest więc adresowany do ludzi już praktykujących i na tyle wewnętrznie gotowych, by przyjąć dar Ducha.
Informacje ogólne:
Przygotowanie do sakramentu bierzmowania w naszej parafii obejmuje tylko naszych parafian i będzie rozpoczynać się w klasie 8. Z poważnych racji duszpasterskich uwarunkowanych lokalnie i prawem kościelnym prosimy, aby osoby spoza parafii bezwzględnie zapisywały się we własnej wspólnocie parafialnej.
- Złożenie deklaracji kandydata do bierzmowania oraz zdanie egzaminu wstępnego.
- Dostarczenie metryki chrztu (gdy był on w innej parafii niż nasza).
- Udział w wyznaczonych nabożeństwach i spotkaniach formacyjnych.
- Comiesięczna spowiedź.
- Uczestnictwo w lekcji religii i pozytywna opinia katechety.
- Zachowanie niepowodujące zgorszenia.
Imię do bierzmowania: w pierwszej kolejności to imię nadane podczas chrztu świętego. Jeżeli nie jest ono związane z świętym patronem chrześcijańskim możemy wybrać inne.
Świadek- w pierwszej kolejności powinien być to rodzic chrzestny, jeśli z jakiś racji nie mogą, to rodzice lub ktoś inny z bliskich członków rodziny nie mający przeszkód moralnych.
Małżeństwo
Wymagane dokumenty:
- spisanie protokołu przedślubnego 6 miesięcy przed ślubem
- aktualne metryki chrztu, tj. z datą do 3 miesięcy wstecz, poświadcza się też sakrament bierzmowania
- dowody osobiste
- ostatnie świadectwo katechizacji
- świadectwo bierzmowania (o ile nie odnotowano na metryce chrztu)
- zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie przedmałżeńskiej
- zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego (niezbędne gdy małżonkowie chcą, aby ślub kościelny pociągał za sobą również skutki cywilno-prawne – tzw. ślub konkordatowy) lub akt ślubu, jeśli wcześniej zawarto związek cywilny.
Najpóźniej na miesiąc przed ślubem:
- spisanie zapowiedzi w naszej parafii i wydanie prośby o wygłoszenie ich w parafii drugiej osoby (jeżeli jest spoza naszej parafii)
- ostateczne sprawdzenie dokumentacji przedślubnej pod kątem poprawności
- ustalenia co do możliwości oprawy muzycznej podczas liturgii oraz dekoracji na czas uroczystości.
W tygodniu przed ślubem:
- Oddanie indeksów, w których zawarte są informacje o katechezach, poradni rodzinnej, dniu skupienia i spowiedzi przedślubnej (wcześniej są tylko do okazania, ze względu na rubryki spowiedzi przedmałżeńskiej)
- Oddanie świadectwa wygłoszonych zapowiedzi (jeżeli jedna z osób jest spoza naszej parafii)
- Podpisanie dokumentów w kancelarii naszej parafii (przez narzeczonych i świadków)
Namaszczenie chorych
Przygotowanie do udzielenia sakramentu chorych
Przed przyjściem kapłana należy przygotować stolik przykryty białym obrusem, na którym stawia się zapalone świece, krzyż, ewentualnie wodę święconą. Na tak przygotowanym stoliku kładzie kapłan Najświętszy Sakrament oraz oleje. Dobrze jest przygotować szklankę z wodą dla popicia Hostii przez chorego. W czasie udzielania sakramentu namaszczenia chorych powinni modlić się wspólnie także domownicy.
Jeżeli chory chce wyspowiadać się z grzechów, członkowie rodziny powinni wyjść z pokoju, ale dobrze by było, gdyby po zakończeniu spowiedzi wrócili i włączyli się w dalszą modlitwę.
Kto i kiedy może przyjąć namaszczenie chorych
Namaszczenie chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wierny znajdzie się w niebezpieczeństwie na skutek choroby lub starości. Sakrament ten może zostać ponownie udzielony, jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze.
Podstawą do przyjęcia sakramentu namaszczenia jest stan łaski uświęcającej (spowiedź i komunia św.).
Nie wolno udzielać namaszczenia chorych tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim, osobom niepraktykującym, nie wierzącym.
Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić:
- choremu przed operacją chirurgiczną, jeśli przyczyną operacji jest niebezpieczna choroba,
- osobie w podeszłym wieku, jeśli widać, że opuszczają ją siły fizyczne lub znajduje się w kalectwie, niedołęstwie.
- dzieciom można udzielić namaszczenia chorych jeśli osiągnęły taki poziom umysłowy, że ten sakrament może im przynieść pokrzepienie,
- choremu, który stracił przytomność lub używanie rozumu, jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiłby o to, gdyby był przytomny.
---------------------------------------------
W Kościele katolickim Namaszczenie chorych zostało odnowione w wyniku Reformy liturgicznej soboru watykańskiego II. 30 listopada 1972 roku papież Paweł VI wydał na ten temat konstytucję Sacram Unctionem Infirmorum. Współcześnie kładzie się nacisk na znaczenie uzdrawiające namaszczenia. Jak zauważył Katechizm Kościoła Katolickiego, choć w historii udzielania tego sakramentu doszło do ewolucji w kierunku rytu przedśmiertnego, jednak nigdy nie zapomniano o jego mocy przywracania zdrowia ciała i duszy
Do obrzędu używa się oleju chorych (łac. oleum infirmorum), poświęconego przez biskupa w Wielki Czwartek lub przez delegowanego kapłana. Sakrament ten dana osoba może przyjąć wielokrotnie, ilekroć nastąpi u niej znaczące pogorszenie stanu zdrowia (KKK 1515). Jeżeli choroba uniemożliwia spowiedź, łaską sakramentu, jako aktu Kościoła, któremu zostało powierzone zadanie rozwiązywania i związywania (por. Mt 18,18) jest także odpuszczenie grzechów.
Trzy sakramenty, namaszczenie, jako sakrament Ducha Świętego, udzielane razem z poprzedzającą je spowiedzią (= sakramenty uzdrowienia) i następującą po nim Eucharystią – są w pewnym sensie odpowiednikiem Sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Z reguły, w pierwszych wiekach Kościoła udzielano ich w następującej kolejności: w czasie Nocy paschalnej najpierw był chrzest, po którym następowało namaszczenie bierzmowania, a następnie ochrzczonych prowadzono na wspólną Eucharystię, włączając ich do wspólnoty Kościoła, jakby byli już w nowo odzyskanym raju.
Kapłaństwo
Wszystkich chętnych młodych mężczyzn zapraszamy do naszego diecezjalnego seminarium!
Wszelkie niezbędne informacji można uzyskać na stronie wsd.siedlce.pl lub zapraszamy porozmawiać przy kawie z nami z chęcią pomożemy :)
Pogrzeb
- Pogrzeby katolickie są sprawowane od poniedziałku do soboty. Godzinę pogrzebu ustalamy z księżmi pracującymi w parafii. Nie sprawujemy pogrzebów w niedziele
i uroczystości kościelne. - Nie należy organizować pogrzebu katolickiego bez wcześniejszego spotkania w kancelarii.
- Złożona ofiara jest wyrazem troski o kapłanów i wszystkich pracowników kościelnych.
- Za śpiew podczas liturgii pogrzebowej odpowiada organista. Osoby pragnące włączyć się w śpiew liturgiczny (np. śpiew psalmu, bądź innych utworów wokalnych), jak również grający na instrumentach proszone są o kontakt z organistą.
- Podczas ceremonii pogrzebowych stanowczo należy unikać wygłaszania mów pochwalnych na cześć zmarłego. Mamy w parafii zwyczaj krótkiego pożegnania od osób pozostających w żałobie. Czyni to kapłan na cmentarzu, ewentualnie krewni zmarłego.
- Nie mają prawa do kościelnego pogrzebu: apostaci, heretycy, schizmatycy i jawni grzesznicy jeśli przed śmiercią nie wyrazili aktu skruchy. O znakach nawrócenia może poświadczyć nawet jedna osoba, jeżeli jest wiarygodna.
Dokumenty potrzebne przy organizacji pogrzebu
- Akt zgonu z USC (najlepiej wcześniej wykonać kopie)
- Obrazek od kapelana szpitalajako świadectwo przyjęcia sakramentów (jeśli zgon nastąpił
w szpitalu) - Zezwolenie na pogrzeb, jeśli osoba zmarła nie należała do naszej parafii. Zezwolenie dotyczy również zmarłych parafian, którzy przebywali u rodziny poza parafią ze względu na chorobę lub podeszły wiek powyżej 6 miesięcy. Zezwolenia takie nie są konieczne, jeśli osoba zmarła w ostatnim czasie przebywała w DPS lub mieszkała sezonowo poza parafią
Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać Panie...